Entangled simple cross czyli Krzyż ale trochę inny…

Całkiem niedawno, pozwoliłem sobie uciąć rozmowę na temat, którego z zasady nie podejmuję, mianowicie esencją dyskusji ni stąd, ni z owąd, stał się Bóg, w odniesieniu osobowym oraz w ujęciu bezosobowej siły twórczej. Doszedłem do wniosku, że całkiem ciekawym wyzwaniem, byłoby wykonanie niewielkiego przedmiotu, który dla wielu ludzi stanowi symbol niezwykłej wagi. Skoro krzyż można wykonać z drewna, stali, plastiku, kamienia i Bóg sam raczy wiedzieć z czego jeszcze, to dlaczego nie można by go wykonać ze sznurka. Krzyżyk jest w istocie niczym innym, jak opaską turecką tyle, że wykonaną na planie krzyża.

 

Little torus czyli turecki krążek…

Zastanawiałem się kiedyś, czy da się wykonać zamkniętą w okrąg, regularną opaskę turecką, za pomocą jednej tylko linki. Wykonałem kilka prób, kilkanaście zakończyło się fiaskiem, kilka kombinacji dało całkiem ciekawy rezultaty. Stwierdzam zatem, że zamkniętej, regularnej opaski tureckiej nie da się wykonać… Tak. Jest to niemożliwe z punktu widzenia zwykłej logiki i zasad geometrii. Aby wykonać wspomniany węzeł, trzeba niestety delikatnie oszukać logikę i nagiąć prawa geometrii.

Abok #2218 with hand splice czyli kulka na lince ręcznie skręcanej…

Siedząc gdzieś i jak zwykle obracając w palcach kawałek sznurka, wykonałem sobie Globe knot’a (Abok #2218) z kawałka białej, bawełnianej linki kręconej i drugiego kawałka czerwonej linki bawełnianej tyle, że plecionej. Został mi dość długi koniec. Jako, że marnowanie nawet kawałeczka linki nie wchodzi w grę, wymyśliłem, że przeciągnę ją sobie jeszcze raz przez węzeł i przetnę powstałą pętelkę. Uzyskałem w ten sposób trzy końce które można było już skręcić w jedną grubszą linę, po drodze dekorując ją małym Walker’em. Koniec linki zakończony został pętlą za pomocą zwykłego splotu (Eye splice).

Dutch lighthouse czyli pojemna latarnia morska…

Podróżując kiedyś po bezkresnych połaciach globalnej sieci natrafiłem na witrynę na której zebrano informacje oraz fotografie przedstawiające holenderskie latarnie morskie. Jedna z nich szczególnie zapadła mi w pamięci, za sprawą jej dość ciekawej historii. Miała ona mianowicie, kilkakrotnie przemalowywaną fasadę. Powód takiego działania nie by do końca jasny, ale któż zrozumie Holendrów… Jakiś czas po tym, wpadła mi w ręce, dość ciekawa kształtem butelka. Kiedy wziąłem ją do ręki, od razu przypomniała mi się wspomniana latarnia. Zdecydowałem zatem, że oplotę butelkę tak, aby choć przypominała kształtem omawianą budowlę. Użyłem do tego celu bawełnianej linki, kręconej z trzech żył oraz bawełnianej cienkiej, woskowanej linki jako konturówki.

Patriotic Grip czyli do klucza brelok spory…

Wpadł mi w ręce klucz. Jeden z kilkudziesięciu kluczy do kilkudziesięciu pomieszczeń. Podobnie jak to miało onegdaj miejsce w trzeciorzędnych hotelach, gdzie  kluczyk do pokoju wyposażany był zazwyczaj w drewnianą gruszkę lub inny przedmiot “ciężko-chowalny” do kieszeni, tak i w tym przypadku, do klucza przymocowany jest kawałek… nazwijmy to roboczo, kołka lub kija od szczotki. Wpatrując się w serię kilku podobnych kluczy, różniących się jedynie numerami, zapragnąłem jeden z nich wyróżnić w sposób szczególny… “Kołek” opleciony został podwojonym guzem tureckim 25x4, wykonanym z bawełnianej, skręcanej linki 3mm oraz bawełnianej, plecionej linki czerwonej 3mm.

 

“Globe ladybugs” czyli biedronek rodzinka cała…

Kolejna odsłona słynnego ABOK #2218, tym razem jako komplet naszyjnika i kolczyków. Zostały wykonane na specjalne zlecenie, z dokładnie dobranego koloru materiału oraz średnic kulek wewnątrz węzłów. Zastosowanie kolorów również nie jest przypadkowe. Stoją one w ścisłej zależności od siebie i odnoszą się do kolorów niezwykle istotnych dla osoby, która zamówiła komplet.

Na komplet składają się dwa kolczyki oraz naszyjnik, wykonany z kulki nawleczonej na stalową, czerwoną likę jubilerską ze stosownym zapięciem.

175’ little ball, czyli kulka po prostu niewielka…

Kolejna odsłona gałki diamentowej o 175 ścianach (175’ globe knot), tym razem zaplecionej na piłeczce od tenisa. Wiązanie tej kuleczki trwało prawie trzy godziny i okupione zostało kilkoma odciskami na dłoni. Pracy co nie miara, a powiedzieć można, że to przecież  kulka jest po prostu.

Black o’9 key cord czyli smycz delikatna…

Smycz wykonana została z dziewięciożyłowej plecionki z 1mm poliestru. Jest bardzo delikatna a zarazem niezwykle wytrzymała. Końcówka smyczki wykonana została z plecionki 4 par żył, wzmocnionych i wykończonych opaskami tureckimi 4x3 oraz 4x5, wykonanymi z 1 mm poliestru w dwóch kolorach.

Keycord mix czyli seria smyczy nieco innych…

Kolejna odsłona kolekcji niepowtarzalnych smyczy do kluczy, identyfikatorów, przepustek… Smycze składają się z plecionej z 9 żył, 1,5 mm grubości, plecionki z kolorowego poliamidu , końcówkę stanowi plecionka z 4 par żył. Całość wykończona jest i  wzmocniona dwoma opaskami tureckimi 4x3 oraz 4x5.

Cotton lighthouse czyli latarnia morska…

Do stworzenia tej konstrukcji przymierzałem się już kilka razy. Za każdym razem z braku pomysłu plan zarzucałem i lądował w szufladzie albo w pudełku z odpadami. Inspiracją do tego projektu było dzieło mojego znajomego Bebika, które zostało haniebnie skradzione ze stoiska “Takler- powrót do tradycji” podczas zlotu żaglowców w Gdyni.

Kompozycja oparta jest głównie o serię następujących po sobie węzłów koronowych. Podstawę latarni stanowi star knot zapleciony z 12 niezależnych żył jednocześnie, który dla wzmocnienia podstawy opasany został opaską turecką 8x7 potrójnie powtórzoną. Tuż powyżej opaski tureckiej stanowiącej podstawę znajduje się kolejna opaska turecka, tym razem placiona z 12 żył. Szczyt latarni stanowi połączenie star knot’a z 4 żył oraz podwojonej opaski tureckiej 5x3. Całość wykonana została wyłącznie z bawełnianej linki plecionej grubości 3 mm.

12x13 Pineapple knot czyli zygzaczki czarno-białe.

Wiele razy widziałem rozmaite odmiany tego węzła, z jednym zygzaczkiem, z dwoma, trzema, zylionem…. Patrzyłem na te wyroby i szczerze powiedziawszy nie odnajdywałem w nich niczego niezwykłego i wyjątkowego. Do dziś. Doszedłem do wniosku, że skoro wiążę supełki i plączę linki w sposób bardziej zorganizowany i zaplanowany niż większość ludzi, to powinienem sobie i taki węzełek zawiązać. Zawiązałem. Spodobał mi się. Można go zaliczyć do grupy tych węzłów, które w trakcie wiązania nie wyglądają zbyt okazale, a dopiero po przepleceniu ostatniego zwoju zaczynają wyglądać… Tu odmiana biało-czarna, oparta na opasce tureckiej 12x13, powiększonej z opaski 4x5.

Strong Keycord czyli smycz trochę inna…

Kolejna smycz do kluczy. Od pozostałych różni ją jednak zdecydowania wytrzymałość. Jest to kolejna praca, która zaliczam do tych, których zastosowanie i przeznaczenie dokładnie znałem jeszcze zanim zacząłem ją robić. Została zaprojektowana i wykonana z myślą o konkretnym przeznaczeniu.

Widząc pewnego dnia, jak mój przyjaciel, który opiekuje się całkiem sporą ilością jachtów, nosi ze sobą cały olbrzymi i ciężki pęk kluczy do jachtów, żaglowni, stolarni, akumulatorowni, szkutni, do miliarda szafek i kłódek na terenie ośrodka i Bóg tam jeszcze wie do czego, wpadłem na pomysł by wykonać “narzędzie”, które pomogłoby w ogarnięciu całego tego złomu i pozwoliło na pewne noszenie tego w ręku lub na szyi. Rdzeń smyczy stanowi niezwykle wytrzymała, 4 mm linka poliestrowa o ciasnym splocie i aramidowym rdzeniu, związana w pętlę węzłem, zabezpieczonym klejem cyjano-akrylowym. Rdzeń opleciony jest bawełnianą linką 3mm. Karabińczyk do smyczy mocuje guz turecki 2x 4x3, zaopatrzony w białą konturówkę. Sposób mocowania karabińczyka nie jest przypadkowy. Pozwala on wszakże na jego dość łatwą wymianę, w przypadku uszkodzenia lub zużycia. W miejscu uchwytu smyczy lub jej oparcia na szyi, splot celem pogrubienia, opleciony został dodatkowo guzem tureckim 2x25, aby noszenie smyczy w ręku lub założenie jej na szyję, nie powodowało dyskomfortu w przypadku większego obciążenia.

Globe knot 64’ key ring czyli breloczek kolejny…

Tym razem dość specjalna odsłona jednego z moich ulubionych węzłów. Specjalna za sprawą jego dość konkretnego przeznaczenia. Mianowicie jeszcze za nim zacząłem go wiązać, wiedziałem, jakie będzie jego przeznaczenie. Specjalnie w tym celu znalazłem linkę odpowiedniej grubości i koloru, który odpowiada kolorowi burty konkretnego jachtu. Węzeł zapleciony jest na piłeczce pingpongowej, której wyporność jest całkowicie wystarczająca do utrzymania na powierzchni wody 3 kluczyków standardowego typu Yale. Jest to pierwszy z dwóch zaplanowanych breloczków. Drugi z nich będzie dokładnie taki sam, z tą jednak różnicą, że wykonany będzie z linki koloru granatowego, również swym kolorem odpowiadającej kolorowi burty konkretnego jachtu, oraz podobnie jak ten wykończony białą konturówką. Formy “będzie” użyłem z zamysłem, gdyż jeszcze nie znalazłem odpowiedniej linki.

Breloczek wykonałem jako prezent dla jachtu s/y “Gdańsk”, zaś dla “Wejherowa” powstanie niebawem wersja granatowa.

Z wiązania węzełków wnioski płynące…

Zawsze, gdy nauczyłem się wiązać kolejny węzełek, wydawało mi się po kilku chwilach, ze to nic trudnego. Ucząc się kolejnego, nie zawsze wszystko przychodziło mi łatwo, choć nie ukrywam z większą łatwością niż innym. Po pewnym czasie i wielu zawiązanych węzłach, pojawia się przekonanie, że sam proces wiązania nowych węzłów, nie jest wcale trudny i że nawet  najbardziej skomplikowane węzły nie są w istocie wcale skomplikowane a jedynie czasochłonne. Tkwiłem w podobnym przekonaniu już bardzo długo i szczerze mówiąc nie wiązałem skomplikowanych węzłów nie dlatego, że były za trudne, lecz dlatego, że były zbyt czasochłonne… Straciłem poczucie “trudności węzłów” co poprowadziło za sobą zaburzenie poczucia wartości moich prac. Być może brzmi to śmiesznie lub nawet zarozumiale, lecz przyznam szczerze, że zdolność określenie punktu odniesienia trudności i skomplikowania węzełków odzyskałem dopiero w trakcie warsztatów “knociarskich” jakie poprowadziłem na potrzeby kursów zorganizowanych w moim Hufcu. Planując zajęcia, ustaliłem jaki to rozmaite węzły, będą umieli zawiązać kursanci. W trakcie zajęć moje plany uległy jednak znacznej “modernizacji” Powodem tego nie była wcale zdolność pojmowania wiedzy przez osoby do których kurs ów był skierowany, lecz moje błędne ocena trudności węzłów. Uświadomiłem sobie, że niektóre węzły są, tak na prawdę, niezwykle trudne do zawiązania, a to czy ktoś jest w tym dobry czy tez całkiem przeciętny jest w istocie mniej wiedzą i zdolnością, a bardziej stanem umysłu. Takiego bardzo “poplątanego” umysłu….

‘175 Globe knot czyli kolejnych kilka ścian…

Jeszcze jedna wariacja dotycząca globe knot. Tym razem powiększona do 175 a tak na prawdę do 176 ścian. Wątpliwość zależy od punktu widzenia, bowiem pierwszą ścianę można liczyć zarazem jako ostatnią. Węzeł wykonany został, jako wstęp i swoisty prototyp kompletu 4 breloczków pływających  do “kompletu 4 jachtów”